پرستوی مسافر من کسی که شب و روز به یاد ته، منتظرته

بمان در این قلب بی طاقت و نرو.

بمان در این قلبی که مدتهاست در جستجوی عشقی مانند تو بوده.

نرو ، و این قلب مرا دوباره نشکن.

تو را به آن خدایی که می پرستی مرا تنها نگذار و قلب مرا در به در این دنیای بی محبت نکن.

اگر راضی به این همه اشک هایی که برایت ریختم نیستی ، دوباره برایت اشک می ریزم ، اشکهایم بی ارزش است به خاطر تو جانم را فدایت میکنم، تنها تو را به آن خدایی که می پرستی نرو و مرا تنها نگذار عزیزم.

این قلبی که عاشق تو است را تنها نگذار و قلب مهربانت را به کسی جز من نسپار.

دلم میخواهد ، آن قلب مهربانت تنها برای من باشد ، برای منی که تنها کسی هستم که اینهمه از ته دل تو را دوست می دارد.

کسی که شب و روز به یاد تو است و از یاد تو لحظه ای نیز خواب به آن چشمهای خیس و خسته اش نمی آید.

کسی که از یاد تو و فکر تو بیرون نمی رود و بمان در این قلب بی طاقت و نرو.

کسی که از یاد تو و فکر تو بیرون نمی رود و تمام لحظه ها نام مقدس تو را در زیر لبانش زمزمه میکند! نمی توانم فراموشت کنم ای تو که مرا عاشق خودت کردی.

نمی توانم فراموشت کنم ، با اینکه می دانم روزی فراموش می شوم.

بمان و از کنار من نرو ای عشق ، ای کسی که جانی دوباره به من دادی و زندگی دوباره به من بخشیدی و مرا دیوانه آن قلب مهربانت کردی.

چگونه می توانم شیرینی آن بوسه هایت را ، گرمی آن آغوش مهربانت را ، لطافت آن دستان عاشقت را از یاد ببرم! چگونه می توانم آن لحظه ای که در آن عهد بستیم که تا آخرین لحظه نفسهایمان در کنار هم باشیم فراموش کنم!چگونه می توانم ان لحظه ای را فراموش کنم که سرت را بر روی شانه های من گذاشته بودی و درد دلهای عاشقانه را برای من میگفتی و من نیز بر لبانت بوسه میزدم و میگفتم خیلی دوستت دارم عزیزم؟ چگونه فراموشت کنم تو را.

نرو از کنار من ای عشق ، با من بمان تا آخرین نفس ، تا به همگان ثابت کنیم معنای واقعی عشق چیست.به خاکت می افتم ، التماست میکنم ، اگر میخوای جانم نیز فدایت میکنم ، تنها تو را به آن خدایی که میپرستی نرو ! قلبت را به من بده تا برای همیشه نزد خود نگه دارم و با خون عاشقی و عطر نفسهایم آن را زنده نگه دارم عزیزم.