مرا تنها نگذار ، باور کن عشق مرا ، بشنو درد دلهای مرا.
نرو که رفتنت دلم را بدجور میسوزاند، بمان و مرا آرام کن ، این دل مرا که درگیر دل تو است امیدوار کن.
مرا تنها نگذار ، تازه گل همیشه بهاری مثل تو را پیدا کرده ام ، آنقدر در جاده های بی کسی گشته ام که همسفر مهربانی مثل تو را یافته ام ، من که قلبم را جز تو به کسی نداده ام ، من که جز تو عاشق کسی دیگر نشده ام و با کسی دیگر هیچ عهدی را نبسته ام.
مرا تنها نگذار که تنهایی با من رفیق نیست ، نرو که زندگی بی تو زیبا نیست.
شبهای بی ستاره سهم من است از اینکه دیگر تو نیستی ، آن لحظه دلتنگت هستم در حالی که هیچ ردپایی از تو نیست.
با آن آواز لالایی که برایم خواندی ، به جای خواب همیشه چشمانم خیس است، این ترانه غمگین زمزمه هر روز من است ، مرا تنها نگذار که تنهایی منتظر آمدن من است.
غم به استقبال آمدنم نشسته ، قایق امیدم به گل نشسته ، تمام درهای قلبت به رویم بسته ،
مرا تنها نگذار ، به خدا دلم گرفته
بشنو دردهای مرا بغض گلویم را گرفته …