خدایا

خدایا :

 به من آموختی از تو بخواهم که مرا از نعمت هر دو جهان بهره مند گردانی

و از شکنجه آتش دوزخ نگاهداری

آموختی که بخوانمت چرا که تو بسیار شنونده دانایی

.....................................................................

......................................................

.........................................................

...............................................................................

دنیای ساختگی من حتی از پنجره اتاقم هم کوچیکتره

یه دنیای پاک و ساده

فارغ از هر آداب و کلاسی

تو این دنیا من بودم و خاطراتی که به وسعت غربتم بی انتها بود

و آشنایی که وجودم رو به حبس محکوم کرد

افسوس ، افسوس

همه چی آوار شد و ..............