هیچگاه نتونستم یاد بگیرم سنگ شدن رو

این روزها همه چیز تقصیر توست...اگر بودی هیچ کسی نمی توانست اینقدر نبودن هایت را به رخ من بکشد...تو عشق را به شایعه تبدیل کردی! از یک جایی به بعد آدم یاد می گیرد با زخمهایش بسازد. با آدمها بسازد. با دوست و دشمنش بسازد، با مرد و نامردش بسازد. با خاطراتش حتی، بسازد. از یک جایی به بعد یاد میگیرد آدم دست بیندازد دور گردن خودش، دور گردن زندگی با زندگی آشتی کند با خودش مهربان شود. از یک جایی به بعد یاد می گیرد زمین خوردن و بلند شدن را، اینکه موقع بلند شدن دستش به زانوی خودش باشد نه شانهء دیگری. یاد می گیرد خودش را گول بزند هی تکرار کند این هم می گذرد. از روز اول که آدم بلد نیست این سازش را . بلد نیست سنگ باشد تحمل کند دم نزند کم کم یاد می گیرد، بلد می شود.

+ اما من هیچگاه نتونستم یاد بگیرم سنگ شدن رو...