عنوان، گویای تمام انزجار و حقارت منه.و
همچنان نمیدونم کی و کجای راه قراره تصمیم بگیرم که برگردم !و
همچنان نمیدونم چقدر غرور من ظرفیت له شدن داره.ته
چاه حماقتم پیدا نیست! هر بار فکر میکنم دیگه ته تهش بودم.اما
دوباره یه اتفاق باعث میشه بفهمم که نه خیر.حتی
وسطاشم نبودم.و دوباره تصمیم به
سقوط کردن میگیرم.