ممنونم ازت که هستی برام!

سلام مهنازی عسیسم!
میگم خوش میگذره؟
خیلی وقت بود نامه های عاشقونه ای که برات می نوشتم رو پاکنویس نکردم...دو تا شو دیشب پاکنویس کردم..خودم داغون شدم از خوندنشون...تو دیگه چی می کشی از دست دیوونه ای مثل من...نه؟
آه مهنازی...
چقدر این روزا بده

میپرسی باز دیگه چی شده؟

آخه این روزها آمادگی مرگ رو ندارم، از دست خودم عصبانی ام، آخه من که کسی نبودم که آمادگی واسه ی مرگ نداشته باشم..آدم باید همیشه آمادگی مرگ رو داشته باشه...نه اینکه کلی کار عقب مونده داشته باشه.اه اه اه
حالم از خودم بهم خورد
مهنازیییییییییییییییییییییییییییییی...حتی به تو هم بعضی از حرفهای ناگفته رو نمیشه گفت، به خودم نمیگم آخه به تو چطور بگم؟
اصلا که نمیدونم چم شده...
باورت نمیشه یه چیزی بگم؟
ترجیح میدم توی غم خودم رو غرق کنم اما به این چیزای مسخره فکر نکنمممممممممممممم
اگه پست بعدیم پر از غم بود، تو رو خدا ناراحت نشی باشه؟
من یه آدم بدبختی ام که فقط با غم میشه جلوم رو گرفت...لعنت به من!
منی که به گریه عادت کردم حتی این روزا دریغ از یه قطره اشک برای خالی شدن...!مجلس امام حسین هم روم نمیشه برم، چون که آمادگی مرگ رو ندارم...
نه
نه
امام زمان نباید من رو دعوت کنه...هرگز...امسال هرگز...من لیاقتش رو ندارم
انگار بعد از اینهمه گذشتن بحراننننننن، دارم فقط نقش بازی میکنم...ظاهر سازی میکنم...میفهمی اینها یعنی چی؟
من واقعا الان خوشبختم...به معنای واقعی کلمه!
اما نمیدونم این ظاهر سازی ها چیه؟میدونستم که نباید از گذشته فرار کرد........باید بهش عادت کنم نه فرار...باید برام عادی باشششششششششششه...اینطوری اعصابم راحت تره!
دیشب سر اینکه ناراحت شدی...داشتم می لرزید!!!باورت میشه؟سر این مسئله به این کوچیکی!!!!!!!!!!
احساس میکنم از تو داره این گذشته ی لعنتی و اون شب شوم من رو میخوره!!!باید بیرونش کنم با حرف زدن در موردش...حتی اگه حالم بد بشه...
آهی مهنازی آهی
خیلی دوستت دارم عزیزم...این روزها عشقت رو برام پررنگتر کن، خواهش میکنم، به یه عشق آدم به آدم احتیاج دارم!!!این روزها اونم خیلی زیاد

ممنونم ازت که هستی برام!