هیچکس خودش را در هیچ رابطه اى مقصر نمیداند
همه ى ما آنقدر غرور داریم
که همیشه حق را به جانبِ خودمان می دانیم
از نظر خودمان، فرشتگانى هستیم،
که داشتیم زندگیمان را می کردیم
که یک نفر آمد
و ما را با خاک یکسان کرد و رفت...
داخلِ شعرها
داخلِ متنها می گردیم
دنبالِ جمله اى که طرف مقابل را بکوبد و
ما را مظلوم ترین آدمِ دنیا نشان دهد...
گاهى یادمان میرود
آدمى که الان می خواهیم سر به تنش نباشد،
تا دیروز پُزَش را به عالم و آدم میدادیم!
کمى انصاف شاید...