این کلام حرف آخر من است : بدون تو هرگز! این عشق تو سرپناه آخر من است ، و
این دوست داشتنت ، تنها امید بودن من است...بدون
تو حرفی برای گفتن نیست به جز یک کلام : آن هم کلام آخر : خدانگهدار زندگی! بدون تو جایی برای ماندن نیست و هیچ راهی
برای زنده بودن نیست....چشم به راه تو میباشم در این جاده زندگی ، با پاهای خسته و
دلی پر از امید! وقتی غروب می شود و
تو نمی آیی دلم پر از خون می شود و چشمهایم پر از اشک...باز به انتظار طلوع و
آمدنت مینشینم ، دلم میخواهد آن لحظه همچو خورشید در
آسمان قلبم طلوع کنی ....ای وای از فردا... و وای از آن روزی که آسمان ابری و
دلگرفته باشد ....آن زمان خورشیدی در آسمان نیست ، و باز باید به انتظارت نشست
....نشست و گریست با همان دل پر از خون ، با آن پاهای خسته و قلبی شکسته....این
کلام حرف آخر من است : بدون تو هرگز!این عشق تو سر پناه آخر من است و این غروب
آغاز دلتنگی های من است ....بدون تو جایی نیست برای ماندن ، بدون تو باید سفر به
آن سوی دنیا کرد....آری این کلام حرف آخر من است : بدون تو هرگز!
|