محبوب من از دوست داشتنم می ترسد از داشتنم می ترسد از نداشتنم هم می ترسد  با اینهمه اما مبادا گمان کنید زن شجاعی نیست وطنش بودم اگر بخاطر من می جنگید و مادرش اگر به خاطر من جان ... من اما هیچکسش نیستم من  هیچکسش هستم.. به حرفهایم گوش کن؛ به اندازه یِ لیوانی چای شاید به دلت نشست؛ درست مانند طعم چایِ دلخواهت... یک صندلی نزدیکتر به تو نشستن؛ چند قدم بیشتر با تو راه رفتن؛خوشبختی؛ کوچکترین لحظه‌های حضورِ توست...