هیچکس خودش را در هیچ رابطه اى مقصر نمیداند

همه ى ما آنقدر غرور داریم

که همیشه حق را به جانبِ خودمان می دانیم

از نظر خودمان، فرشتگانى هستیم،

که داشتیم زندگیمان را می کردیم

که یک نفر آمد

و ما را با خاک یکسان کرد و رفت...

داخلِ شعرها

داخلِ متنها می گردیم

دنبالِ جمله اى که طرف مقابل را بکوبد و

ما را مظلوم ترین آدمِ دنیا نشان دهد...

گاهى یادمان میرود

آدمى که الان می خواهیم سر به تنش نباشد،

تا دیروز پُزَش را به عالم و آدم میدادیم!

کمى انصاف شاید...